Śnieżynki

Test napisany, egzamin złożony. Teraz oczekuje oficjalnych wyników i dyplomu ukończenia „Medycyny Bólu” na Uniwersytecie Jagielońskim w Krakowie, ale sprawdzając doliczyłem się 57 odpowiedzi prawidłowych na 60 możliwych.

Jeśli więc nie pomyliłem kratek i literek powinno być dobrze.

Szafki złożone już wiszą na ścianie w salonie , pozostało posegregować płyty i książki.

Inne zaległości powoli staram się nadrobić, ale nazbierało się ich sporo, więc trochę to potrwa.

Bardzo dużo do życzenia pozostaje w kwestiach treningowych.

Egzamin zaowocował zwolnieniem z części i objętości zajęć.

W tym tygodniu wchodzę w pełne obowiązki.

I tak w niedzielę biegałem godzinę na bieżni i choć powinienem więcej to był to bieg na bieżni bez napędu, poruszanej własnym „obciążeniem” stale pod górę. Mocno wyczerpujące ale utrzymałem pierwszy zakres tętna.

W poniedziałek dodatkowy basen o świcie na Borowskiej i samotna praca nad grzęznącym w wodzie lewym ramieniem. Może będę pływał szybciej

Trening biegowy zaplanowany na późne popołudnie. Niestety w trakcie powrotu z pracy dostaje pilne wezwanie od potrzebującego pomocy kolegi chirurga. Nie chce odmawiać. W domu jestem późno i nie starcza determinacji by biec w ciemności i mróz.

We wtorek tłukę przycisk telefonu drzemka już od piątej. Za piętnaście szósta para biegowa pies Jack i ja już na trasie. Na niego można zawsze liczyć. Nigdy nie odmawia, a jedyne co czasem wymaga to chwilowych przerw na przykucnięcie. Bieg w dwóch zakresach. Zdyszani docieramy do domu po godzinie. Śniadanko i pracka.

Wieczorem basen. Wielką radość sprawia mi spotkanie z RAT-ową Drużyną. Zdaje mi się, że dawno ich nie widziałem, a to tylko tydzień. Plan treningu dostajemy mailem od Trenera, znaczy Kota nie będzie, a my myszy będziemy harcować. Analiza planu nie pozostawia wielu złudzeń. Jeśli chcemy go zrealizować to mówiąc kolokwialnie” trza i tak zapitalać”

Podejrzewamy, że Kot i tak nas obserwuje magicznym okiem, albo zaszył się na balkonie no i dzielnie trenujemy kończąc zadania jeszcze przed czasem.

Przy okazji przyglądam się znajomym sylwetkom i widzę jak ciężkie treningi zmieniły te postaci.

Sprężyści, wysportowani z zaznaczonymi mięśniami ale wciąż uśmiechnięci po treningu bo łyknęli kolejna dawkę endorfin.

Wiadomo, ze Pakerzy, jedni lecą na masę inni na rzeźbę, a część na szkatułę.

A tu ja zmagam się z masą, na szczęście nie krytyczną, ale Koleżanki pakują na rzeźbę i szkatułę już maja the best.

A trzeba przyznać ,że obie pływają wprost wybitnie.

Przy wyjściu z basenu niespodzianka. Mikołaj przysłał Śnieżynkę Anię, z prezentami od Polskiego Radia Wrocław. Gustowna czerwona czapeczka i bombonierka…milusio. Pamiątkowe zdjęcia, wszyscy uśmiechnięci i zadowoleni.